Hayat öğretir,illaki öğretir. Başına vura vura,süründüre süründüre yeri gelince,dünyanın en büyük acılarını yaşatarak ve ya . Hayat acımaz bazen ,öyle bir katıdır ki neye
uğradığını şaşırtır insana ve en çokta belki bu özelliğinden dolayı unutulmaz ve akılda kalır ve çok net şekilde öğrenilir. Hayat öyle çok ta masum çokta iyilikle öğret
miyor çok zaman bazı şeyleri ve hayat boyu hiçbir şekilde unutamayacağımız şekilde öğretiyor ve bu nedenle de çok kalıcı oluyor. Bazen olur gözyaşlarınız sel olur akar gider
bazen günlerce kendinize getirmez sizi ruhunuzun acısından ne ayakta durabilir ne yatabilir ne de uyanmak istersiniz hayata.
Ama hayat işte acımaz ya insana, o durumundayken bile hayatı yaşamak zorunda bırakır,insan içine karışmayı,çalışmayı,konuşmayı,yemeyi,içmeyi,belki de istemeyerek olsa bile
gülebilmeyi öğretir. Hayat bu ya bazen deriz ya hayat en güzel hediye bize diye ve sonra da hayat nekadar acı deriz ve bu tezatlığı kendimiz dahi anlayamayız gerçekten de.
Ve sonsuz boyun eğeriz hayatın acısına da tatlısına da. Peki neden en güzel hediyemiz olan hayat bize bukadar acı veriyor neden canımızı çok yakıyor aynı zamanda da.
Amaç öğretmek olunca acı tatlı nasıl öğrendiğimizin sanırım pek te bir önemi kalmıyor. Önemli olan öğrenmek ve acıyı en derinlere hissederek hayat boyu kalıcı dersler ala
bilmek ve hayat boyu kalıcı tecrübe edinebilmek amaç. Bu hayatta kesinlikle yeni şeyler öğreniyoruz her dakika belki,ve her gün çok farklı şeylerle karşılaşabiliyoruz.
Yaşadığımız sürece bilmemiz gereken çok net bir şey de varsa hayat boyu öğreneceğimiz şeyler bitmiyor. Son nefesimize kadar da asla bitmeyecek öğrenilecekler ve bir hayatımız
daha olsa emin olun yine de bitmeyecektir. İşte hayat dediğimiz şey hem çok güzel hem de çok büyük acılarla dolu bir armağan evet ve bunu yaşadıkça da daha net anlayabiliyor
ve görebiliyoruz. Sohbet hatları hayatın her yönünü konuşabileceğiniz yeni fikirler alabileceğiniz bir mecra olarak hizmet verebilmektedir…