Küçüklüğümden beri babamın bana tavsiye ettiği bir cümle var oğlum kafanı çarp ama kapıyı çarpma derdi hep.Nedeni çok belliydi.Hangi koşulda ve şartta olursa olsun bu hayatta hep bir açık kapı bırakılması gerektiğine inanıyorum .O çarptığınız kapıyla sohbet hattı oluşturmuşmuydunuz?İşten çıkarılabilirisiniz fakat o işten çıkarılmadan önce oradan aranız bozuk bir şekildede ayrılabilrisiniz.Yada o insanlarla tekrar yüz yüze gelebilecek kadarlık bir yüzünüz de olabilir.Biz insanlar bu hataya çok düşüyoruz.Bir insanla yada bir iş yeriyle münakaşamız olduğunda onu olumlu yada olumsuz bir duruma çevirebilmek tamamiyle sizin elinizde olan bir şeydir. Öfkeniz hırsınız yada intikam alma düşünceniz siz olduğunuzdan daha ağır bir şekle sokabilir.O andaki kalp kırılıklığınızın büyüklüğü geri dönüp dönmeyeceğinizi etkilemeye yetebilcektir.Bu haraketi yapmadan önce kendinize neden sorusunu mutlaka sormalısınız.Eğer yaptığınızın cevabını bulamazsanız zor durumda kalabilirsiniz.Aslında çarptığınız tüm kapıların gidebildiği sonuçların hepsi aynıdır. Hepsinde geride bıraktığınız insanlar vardır. O insanların kiminin gözüyaşlıdır kimisi size düşmandır kimisi ise size aşırı kırgındır.Geri döndüğünüzde sohbet hattı yaratamayacak belki de hiç biriyle konuşabilecek yüzünüz bile olamayacaktır.Onları “sizsizliğe” mahkum edip mutlu olurken, farkında olmadan kendinizi de onlardan “eksiltmiş” olursunuz.Bu eksiklik onların hayatına olumlu bir anlamda katabilir yada olumsuz olarakta etkilebilir.Bunun tercihleri tamamen kişinin kendisine kalmıştır.Mesela size en yakın ve zor zamanınızda yanınızda olmuş bir arkadaşınızı terk ediyorsanız acaba böyle bir insanı daha sonra bulabilirmiyim yada benim en iyi arkadaşım sonrasında kimin en iyi arkadaşı olabilecek gibi çıkarımlarda bulunabilmeniz daha mantıklı bir yaklaşım olabilir.Kısaca hangi koşulda olursa olsun iş arkadaşlık yada başka bir şey burda asıl anlatmak istediğim şey sohbet hattı oluşturun ve geri dönecek yüzünüzde olsun.