Yalniz bir hayatın çekilmez olduğu herkesce biliniyor. Ancak akraba konu komşu ne der diyerek sevmekten, arkadaş olmaktan vaz geçiyor insan. Evine kapanıyor ve sessizliğin içie gömülüyor. Hayatı doyasıya yaşamak varken sanal dünyalar oluşturuyor kendine. Yalnızlık tek dostu oluyor. Ve böylece geçiyor yıllar… Niye kendinizi yenilemek, hayata her zaman bir bebek gibi bakmak varken kendi mezarlığımızı hazırlıyoruz? Yaşamaya değmez mi hayat. Sohbet hattı oluşturmadan kaçıyoruz yaşamaktan. Kendimize bahaneler üreterek yaşamaya son veriyoruz. Cebimiz para dolu ama yaşamadan geçen ömüre yaşam denir mi? hissetmeden hayatı insan olunur mu? Bir robottan ne farkı kalır. Sohbet hattı oluşturarak hem kendinizi hem çevrenizi mutlu edeceksiniz. Hayatı hisseddin, hissetmeden tek bir anınız geçmesin.